Gedachten rond euthanasie
De laatste tijd wordt er weer veel geschreven over euthanasie en hulp bij zelfdoding. De roep om zelfbeschikking klinkt steeds luider. Vaak wordt er naar de huisarts gekeken om hier een rol in te vervullen. Waar sta ik in deze discussie? Laat ik voorop stellen dat ik een groot voorstander ben van zelfbeschikking. Waar vroeger het verzoek om euthanasie vaak laat in het ziekteproces kwam, wordt dit steeds vaker aan het begin van het ziekteproces besproken, of voor er sprake is van enige ziekte. Verstandig, want je kunt er beter en rustiger over nadenken als het nog helemaal niet aan de orde is. Ik heb in de afgelopen 22 jaar meerder keren euthanasie verricht. Het is een proces waar je samen met de patiënt en zijn naasten naar toe groeit, en ik vind dat ik mijn patiënten tot het laatste moment, tot de dood, moet bijstaan. Bij de patiënten waar ik tot nu toe mee te maken had was er in alle gevallen sprake van een ernstige lichamelijke ziekte zonder enig uitzicht op genezing of verli