Ruud Gebel

Wouter Bos is de politicus van het jaar. Tja, met één krachtdadig optreden steek je snel boven de rest van dit kabinet uit. Deze week hebben de coalitiepartijen, tegen de wil van staatssecretaris Dijksma in, zich sterk gemaakt voor godsdienstles op scholen. Het recente rapport van het parlement zelf notabene dat als voornaamste strekking had het onderwijs nu eens een tijdje met rust te laten, is bij de coalitie op de rotsen gevallen. Waar Sharon Dijksma taal en rekenen belangrijker vindt, vinden CDA, PvdA en CU godsdienstles belangrijker. Dat CU en CDA dat vinden, is nog te bevatten, hoewel ik ook van deze partijen meer nadruk had verwacht op zaken waar onderwijs echt voor bedoeld is, in plaats zich met een onderwerp te bemoeien dat in de persoonlijke levenssfeer ligt. Maar dat de PvdA daar voor is omdat het de integratie bevordert, is echt onbegrijpelijk. Nimmer is aangetoond dat een beter begrip van elkaars religie leidt tot een betere integratie. Integratie gaat nu juist niet over r

Wij leven op dit moment in een maatschappij die voornamelijk gebaseerd is op wantrouwen . Wantrouwen jegens mensen, wantrouwen jegens de overheid, wantrouwen jegens de economische ontwikkelingen, wantrouwen van de overheid jegens haar burgers. Dat laatste is het meest storende omdat het ook het meest eenvoudig tegen te gaan is. De overheid beslist immers zelf welke regels zij vaststelt. Met het voorstel van wethouder van Wersch om de verantwoording van het persoonsgebonden budget af te schaffen heeft het college een belangrijke stap gezet en een belangrijk signaal afgegeven. In plaats van verantwoording af te leggen aan het einde van een proces, dient de overheid er voor te zorgen dat het begin van het proces zo eenduidig is vastgelegd dat controle niet langer nodig is. Dat betekent overigens niet dat we van tevoren alles in regels moeten proberen te vatten. Dat is bij voorbaat gedoemd te mislukken en leidt op zich weer tot een oerwoud van regels. Een bekend oud-Hollands spreekwoord ze