Waar er twee vechten hebben er twee schuld

Dit bekende gezegde is gisteren door Jo Schriek in de raadzaal geuit. Daar waar mensen schuld hebben, moet deze schuld ook worden erkend. Van de zijde van de coalitie zijn diverse stappen gezet om tot werkbare verhoudingen te komen: ik heb mijn excuses aangeboden voor het tekort door de bocht zijn in het formatieproces waarbij ik de oppositie geschoffeerd heb. De coalitie heeft alsnog aangeboden een uitgebreid inhoudelijk gesprek te voeren met de oppositiepartijen zodat alle partijen een bijdrage aan het collegeprogramma konden leveren, dat aanbod is in de raadsvergadering van 17 maart nogmaals herhaald. In de aanloop naar de raadsvergadering van gisteravond is met de oppositie de wijze van behandelen doorgesproken: onderverdeling in drie clusters, zodat de oppositie de ruimte kreeg om uitgebreid inhoudelijk te reageren. De coalitie heeft de toezegging gedaan dat elk inhoudelijk voorstel voor het collegeprogramma dat wordt aangenomen toe te voegen in een officieel addendum van het programma. We zijn akkoord gegaan met het aanhouden van de motie van afkeuring van het gedrag van raadslid Verschuur in afwachting van een gesprek met de elf fractievoorzitters.

Wat doet de oppositie (minus GroenLinks): 

1. weglopen uit de raadsvergadering van 11 maart vanwege het zoals gebruikelijk benoemen van raadsleden in de diverse commissies, ondanks de toezegging van de coalitie om, indien daar aanleiding toe is wegens een veranderde coalitiesamenstelling, deze benoemingen op 22 april opnieuw tegen het licht te houden
2. weigeren in te gaan op het aanbod van de coalitie tot inhoudelijke gesprekken (met uitzondering van Groen Links en Trots, die een deel van hun wensen vervolgens vertaald zien in het programma)
3. in de raad van 22 april niet reageren op de inhoud van het collegeprogramma maar volstaan met een korte verklaring door één lid van de oppositie dat men de nadere uitwerking van de voorstellen in het collegeprogramma afwacht. Het ware netter geweest om dat ruim van tevoren aan te kondigen zodat we de agenda van de vergadering hierop hadden kunnen aanpassen en niet op vrijdag door hadden hoeven gaan. Sterker nog, het is ook de afspraak met de vertegenwoordiging van de oppositie (de heer Schriek en mevrouw Prins) naar aanleiding van de vergadering van 11 maart dat we elkaar tijdig op de hoogte brengen van dit soort ontwikkelingen, maar de oppositie voelt zich kennelijk niet gebonden aan deze afspraak
4. het niet afkeuren van het publiekelijk verscheuren en op de grond gooien van het programma door mevrouw Verschuur, een minachting voor de democratie. Overigens waren alle oppositiepartijen m.u.v. GroenLinks op de hoogte van deze actie en hebben zij deze niet uit het hoofd van mevrouw Verschuur kunnen praten.
5. tijdens de stemming van de wethouders andere namen op de stembriefjes invullen
6. blijven aandringen op het benoemen van mevrouw de Groot als plaatsvervangend voorzitter van de raad in plaats van ondergetekende, terwijl de coalitie het verwijt wordt gemaakt het alleen over de poppetjes te hebben
7. de SP loopt opnieuw weg uit de vergadering ondanks de toezegging dat niet meer te zullen doen, naar achteraf blijkt te vroeg omdat de motie van afkeuring tegen mevrouw Verschuur wordt aangehouden

Waar er twee vechten hebben er twee schuld. De coalitie heeft schuld bekend, het wachten is op de eerste stap van de oppositie om de verhoudingen te verbeteren. De coalitie heeft haar best gedaan, van haar vallen voorlopig geen stappen meer te verwachten. Het ware een mooi gebaar als de oppositie verklaart een einde te maken aan het gekissebis en zich vanaf nu op de inhoud te gaan richten; ik had de, blijkbaar ijdele, hoop dat het politiek café onder de titel 'Kappen nou' het begin was van betere verhoudingen, maar die hoop is gisteravond de grond ingeslagen. We zullen met de fractievoorzitters van de elf partijen om tafel gaan zitten om te bezien of we tot werkbare verhoudingen kunnen komen, dat vereist wel een positieve grondhouding van álle betrokkenen.

Laten we alstublieft weer overgaan tot datgene waar het om gaat, het besturen van deze stad, en ophouden met dit gedoe. Daar hebben we coalitie en oppositie voor nodig. De coalitie wil verder, GroenLinks ook. Het wachten is op de rest van de oppositie.

Tot zondag, vanaf welke dag u elke week weer een bijdrage op inhoud kunt verwachten.