Bemoeizucht

"The most terrifying words in the English language are: I'm from the government and I'm here to help". Deze quote van Ronald Reagan is mij uit het hart gegrepen. De bemoeizucht gaat steeds verder, en komt steeds meer achter de voordeur. Een citaat uit het 'regeerakkoord met plaatjes': "Vanaf 2009 kunnen instellingen die zich bezighouden met jongeren, zorgleerlingen, risicosignalen over jongeren melden bij de Verwijsindex Risicojongeren." Het gaat misschien wat ver om te spreken over de opvoed-Gestapo, maar aan de andere kant gaat dit idee ook veel te ver. Het moet niet gekker worden: van elk kind dat een mogelijk risico loopt worden risicosignalen vastgelegd in een automatiseringssysteem. Big brother is watching you. Als dokter weet ik dat als je een gewricht te veel of te lang ondersteunt met een brace, dit gewricht alleen maar zwakker wordt. Dat terwijl de patiënt het wel prettig vindt, deze ervaart steeds meer steun van de brace. Zo gaat het hier ook: ouders vinden het wel prettig als ze veel ondersteund worden, maar worden ongemerkt steeds afhankelijker van deze steun. Zo kweek je een generatie ouders die niet meer op eigen benen kan staan en krijg je de self-fullfilling prophecy: "Zie je wel, ze hebben steun nodig". Gelukkig kun je geen opiniepagina meer openslaan of je merkt dat het verzet groeit.
Ander voorbeeld: het op grotere afstand plaatsen van coffeeshops t.o.v. scholen. Wat blijkt: dat werkt volgens vooraanstaande wetenschappers averechts. Het gebruik wordt niet teruggedrongen, er zullen meer jongeren bij scholen gaan dealen. Alles wat je in dit opzicht verbiedt, leidt uitsluitend tot het 'ondergronds' gaan. Zorg dat kinderen de bagage hebben om te weten wat ze doen (voorlichting over alcohol en drugs, Kanjertraining op school), maar heb niet de illusie dat je alle misbruik kunt terugdringen. Ook tieners hebben een eigen verantwoordelijkheid, en ontsporingen zullen blijven optreden.
Afgelopen donderdag bij een bijeenkomst van Rabobank en Lagro Advocaten geweest, waar burgemeester Schoof en Hans Wiegel als sprekers aanwezig waren. De burgemeester gaf een goed overzicht van alle ontwikkelingen in het Groene Hart, Hans Wiegel gaf wat internationale en nationale bespiegelingen over economie. Hij besteedde ook aandacht aan de regeldrift van de overheid, en noemde de arbowetgeving als voorbeeld: bij een eerste controle moesten er in een bedrijf ramen in het dak van het magazijn, bij de tweede controle moesten daar gordijnen voor tegen het invallend zonlicht. Wat ik mij vervolgens afvraag, is hoe we dat nu echt kunnen terugdringen. Voorbeeld: donderdag was er tevens een presentatie van de nieuwe wet ruimtelijke ordening. Deze is bedoeld om e.e.a. eenvoudiger te maken, maar dankzij de nodige amendementen is het tegenovergestelde gebeurd. Daar hebben we binnen de gemeente en de raad ook een handje van. Regelzucht is gebaseerd op wantrouwen. Kunnen we bij wijze van experiment nu bij de volgende vijf plannen alle evaluaties, rapportages e.d. weglaten, en eens kijken hoe het loopt? Misschien komen we er tot onze verrassing achter dat ook zonder alle controles plannen goed kunnen lopen.
Afgelopen week veel ophef over onze vragen over illegalen. We wachten het antwoord van het college af, maar we zijn pas tevreden als het college met een oplossing komt. Alles schuiven op het bord van de Rijk terwijl we er als gemeente wel degelijk mee te maken, wel het zoet (de pardonregeling) maar niet het zuur (opgeven van illegalen) voor je rekening nemen hebben is wat ons betreft in ieder geval geen optie. Wat lees ik in Binnenlands Bestuur? Als reactie op de suggestie van Rutte gemeenten te straffen als ze niet meewerken door een korting op het Gemeentefonds stelde Albayrak dat Deetman, voorzitter van de VNG, haar het vertrouwen heeft gegeven dat de regeling wordt uitgevoerd zoals afgesproken....
Ook ophef over twee uitwerkingen van het speelruimteplan 2005 dat op initiatief van de VVD tot stand is gekomen: aan de Canadalaan en de Houtzwam. Mogelijk verdient de tijdigheid van de voorlichting door de gemeente geen schoonheidsprijs, maar voor de rest is er sprake van een nota die een gedegen voorbereiding heeft gekend, waar bewoners en kinderen zijn betrokken bij de opstelling en waar de index geen ruimte laat voor interpretatie. Als in de krant wordt beweerd dat je erg moet zoeken naar de detailplanning, raad ik de krant aan de volledige nota eens te bekijken inclusief de bijbehorende plankaarten. Bij elke speelplek op de kaart staat een nummer, dat je in het speelplan kunt terugvinden en waar precies staat wat er waar gaat gebeuren. De nota is door de gehele raad vastgesteld en daar wordt wat mij betreft niet aan getornd. Dat laat onverlet dat de bewoners wel inspraak kunnen hebben in de inrichting van de plek, maar je moet jongeren toch plaatsen bieden om met een groepje samen te kunnen kletsen. En ja, er gebeurt vaak meer dan alleen kletsen. Daar heeft de gemeente ook een taak om er voor te zorgen dat er geen overlast voor de buurt ontstaat. Want ook dat ben ik met de bezwaarmakers eens.
Tot volgende week.