Aanslagen

Afgelopen weekeinde ben ik met mijn gezin naar Londen geweest. Voor de kinderen (op de foto onder een fontein in Christopher's Place achter Oxford Street) was het de eerste keer. Weinig gemerkt van verscherpte controles, de aandacht voor terrorisme leek weggeëbd. Alleen op Heathrow moesten we onze schoenen uittrekken bij de security check. Natuurlijk, tassen worden gecontroleerd bij de London Eye, de Tower etc., maar daar ben je inmiddels aan gewend. Dit weekeinde hoor je dat er pogingen zijn geweest tot aanslagen op o.a. Picadilly Circus, een plek waar we in de vier dagen Londen vaak langs zijn gereden. Toch een vreemd idee. 'Zie je wel, ik zei toch dat je niet naar Londen moest gaan', zei één van mijn familieleden. Maar dat is nu juist wat ik niet wil: mijn vrijheid laten beknotten door een stelletje fanatieke idioten die ten onrechte menen dat hun geloof dit soort daden rechtvaardigt.

Nog een observatie uit Londen: in St Paul's is veel ruimte gereserveerd voor oorlogshelden als Nelson, de hertog van Wellington, de generaals uit de Tweede Wereldoorlog et cetera. Er staat een bescheiden plaque voor Sir Alexander Fleming, de ontdekker van penicilline. Ook vreemd, dat iemand die vele miljoenen levens heeft gered zonder iemand anders een haar te krenken het moet afleggen tegen mensen wiens redding van mensen ook hetverlies van veel mensenlevens heeft betekend. Ik wil niet zeggen dat ik mensen als Montgomery niet dankbaar ben voor wat zij hebben gedaan (ik vind het wel zo prettig dat ik vrij ben en geen onderdaan ben van wat dan Nazi-Duitsland zou zijn), maar de verhouding lijkt wel wat zoek.

Afgelopen donderdag zijn in de raad de algemene beschouwingen gehouden en is de voorjaarsnota besproken. René Vrugt heeft gelijk als hij zegt dat de bespreking hem is tegengevallen. Impliciete vragen in de betogen van de fractievoorzitters bleven onbeantwoord door het college. Zo is ons nog steeds niet duidelijk waar alle goede plannen die het college heeft om de sociale samenhang in de stad te verbeteren, uitgevoerd moeten worden. Er wordt weinig geld gereserveerd voor welzijnsaccommodaties. Dat laat onverlet dat de voornemens die het college heeft ten aanzien van jeugd, vrijwilligers en dergelijke veelbelovend zijn; we zien de uitwerking van de definitieve plannen daarom gaarne tegemoet. Oppositiepartijen die weer het beleid van de coalitie probeerden neer te zetten als het stereotiepe 'investeren in stenen' moeten nu toch toegeven dat we ook in mensen investeren. Los daarvan, je hebt stenen nodig om mensen in te laten wonen, werken, recreëren, sporten et cetera.

Afgelopen week veel gekrakeel over het aangeven van illegalen door de burgemeesters. Wat mij betreft is het simpel: als je als burgemeester op de hoogte bent van het feit dat iemand illegaal in Alphen aan den Rijn verblijft, dien je de daarbij passende maatregelen te nemen; in dit geval is dat het door het Rijk gevraagde doorgeven van namen. Burgemeesters hebben zeker een vertrouwensrol, maar die houdt bij burgemeesters op zodra zij indruist tegen maatregelen die door het Rijk worden getroffen.

Dat ligt bij huisartsen iets anders, meneer van der Hoorn. Jacco van der Hoorn, districtschef van de politie, die ik hoog heb zitten, vergaloppeerde zich in mijn ogen in de krant door te stellen dat huisartsen zich verschuilen achter het beroepsgeheim waar het gaat om het aangeven van huiselijk geweld. Dat is geen verschuilen, maar het terecht gebruik maken van het beroepsgeheim. Ons beroepsgeheim is vaak de enige garantie dat mensen naar ons toe komen zonder dat zij bang hoeven te zijn dat wij zaken verder vertellen. Zodra ze daar niet meer zeker van zijn, komen ze niet meer en zullen ze zich aan elke waarneming onttrekken Dat is wel het laatste dat je wilt. Natuurlijk is het goed dat er analoog aan kindermishandeling een centraal meldpunt komt waar je huiselijk geweld, ook als huisarts, kunt melden. Maar dat doe ik in dat geval aan een collega-arts die weet hoe fragiel ons beroepsgeheim is, met wie ik kan overleggen of ik een melding anoniem moet doen of niet.

Tenslotte: we zitten volgende week weer in de Aarhof bij Brasserie 1918 voor ons wekelijkse spreekuur. Onderwerp is de Lage Zijde. Maar ook als u andere vragen of opmerkingen heeft, bent u daar van harte welkom. Tot volgende week.