Vannacht teruggekeerd van een vakantie op het eiland Kos , de plek waar Hippocrates (met, zoals ik deze vakantie heb geleerd, de klemtoon op - cra -, en niet op -po, zoals ik tot nu toe dacht) onder een plataan les gaf, en waar het eerste gezondheidscentrum of kuuroord avant la lettre , het Askleipion (waarvan u hier de foto ziet), is gebouwd. Een mooi eiland met aardige bewoners, mooi hotel met zeer vriendelijke personeel. Twee voorbeelden: we stonden met de huurauto minutenlang op een uitrit te wachten om een zeer drukke weg over te steken, komt een Griekse man aanlopen, steekt over en houdt en passant het verkeer tegen waardoor wij kunnen oversteken. Tweede voorbeeld: ik parkeer de auto in een straat, komt een dame een huis uit hollen om te vertellen dat als we de auto daar laten staan we een bon kunnen verwachten, en we de auto beter een straat verderop kunnen parkeren. 'Het kan dus wel', dacht ik beide keren. Verder hebben we een paar dagen aan het zwembad gehangen, maar
Gisteren rechtstreeks, deels via Twitter en later in samenvatting op Politiek24 het CDA-congres gevolgd. Inderdaad, zoals Verhagen zei, een feest van de democratie. Iedereen heeft kunnen zeggen wat hij of zij wilde en op de manier waarop hij of zij wilde. Slechts één dissonant, een man die iets over bruin brulde, daarmee ten onrechte de vergelijking met WO II oproepend, maar ook dat valt onder de vrijheid van meningsuiting. Meest indrukwekkend vond ik de toespraak van Hannie van Leeuwen. Tegenstander om voor haar moverende redenen, maar aan iedereen de ruimte latend iets anders te vinden, vóór het congres geen hypotheek gelegd op de uitkomst (i.t.t. tot mensen als van Agt, Veerman etc.) en oproepend tot eenheid, niet in het standpunt ten aanzien van de akkoorden, maar wel in het gedachtengoed van de partij. Edoch, ik vind wel dat zij, en dat geldt voor vele anderen, deze mening had moeten ventileren op het moment dat het CDA in de verkiezingscampagne de PVV niet uitsloot. Natuurlijk b
Afgelopen week was er veel commotie rond de maatregelen rond het PGB . Mevrouw Leijten van de SP maakte er een prachtig circus van. Niet gehinderd door enige kennis van de zijde van de interviewer (dat komt helaas steeds vaker voor, en je kunt volgens mij uitsluitend kritische vragen stellen als je je in het onderwerp verdiept) verspreidde zij zonder blikken of blozen de ene onwaarheid na de andere. Samenvatting van haar betoog: iedereen verliest het PGB, de thuiszorg wordt opgeheven en iedereen wordt weer gedwongen naar een verzorgings- of verpleeghusi te gaan. Zij kreeg tientallen mails per minuut van mensen die zich zorgen maken. Saillant detail: op de achtergrond was het emailscherm van mevrouw zichtbaar. In de tijd die het interview duurde, zo'n 4 minuten, kwamen er welgeteld vijf mails binnen. Overdrijven is een vak dat ze je bij de SP proberen te leren. Later zagen we hetzelfde Kamerlid met tranen in haar ogen zich verbazen over het feit dat de aanvraag van een spoeddebat (n
Reacties