Mrs Doolittle

Je blijft lachen met de Partij voor de dieren. Ze vallen het ministerie lastig met zoveel vragen dat enkele ambtenaren een dagtaak hebben aan het beantwoorden. Dat is niet erg, ware het niet dat een deel van deze vragen klinkklare nonsens is, of zaken die je met een beetje googelen kunt vinden. Helemaal lachwekkend werd het toen Marianne Thieme het zwemmen van autistische kinderen met dolfijnen wilde verbieden. "Dat vinden de dolfijnen helemaal niet leuk.". Nu weet ik wel dat deze partij wezensvreemde trekjes vertoont, maar dat mevrouw Thieme in staat is met dieren te praten is toch een nieuwsfeit van formaat. Begrijp me niet verkeerd, ik weet ook niet of dolfijnen het leuk of niet leuk vinden (ik heb er nog nooit één horen klagen), maar zo lang er sprake is van een goede behandeling van deze dieren vind ik het verder prima. Je kunt ook op een normale en verstandige manier het dierenwelzijn bedrijven. Kijk naar onze wethouder Blom.

Mevrouw Verdonk heeft spijt dat ze niet bij het debat over Uruzgan is geweest. Spijt? Ze moet zich kapot schamen. Soldaten wagen daar hun leven (vandaag is bekend geworden dat weer twee soldaten zijn gesneuveld), en mevrouw vindt het debat niet belangrijk genoeg. Wel naar een geldinzamelingsactie voor haar beweging, niet naar zo'n belangrijk en gevoelig debat (trouwens: welke ondernemer stopt er nu geld in een zaak zonder ondernemingsplan?). "Daarbij moet ik voortdurend afwegingen maken. Zo had ik op de avond van het Uruzgandebat de kans om bij een bijeenkomst met sympathisanten veel geld op te halen voor Trots op Nederland. In de toekomst zal ik een andere keuze maken." Misschien heeft mevrouw Verdonk niet veel in te brengen over defensie, want ik hoor haar slechts vier problemen noemen: files, betere kwaliteit van de zorg en het onderwijs en integratie, zonder overigens dat ik ook nog maar een deel van een oplossing heb gehoord. Zeker, deze problemen moeten worden aangepakt, maar ik hoop dat mevrouw Verdonk over enkele maanden een breder programma neerlegt dan de vier punten. By the way: waar is mevrouw Verdonk eigenlijk trots op?

Tot volgende week.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hippocrates

Afbeelding
Vannacht teruggekeerd van een vakantie op het eiland Kos , de plek waar Hippocrates (met, zoals ik deze vakantie heb geleerd, de klemtoon op - cra -, en niet op -po, zoals ik tot nu toe dacht) onder een plataan les gaf, en waar het eerste gezondheidscentrum of kuuroord avant la lettre , het Askleipion (waarvan u hier de foto ziet), is gebouwd. Een mooi eiland met aardige bewoners, mooi hotel met zeer vriendelijke personeel. Twee voorbeelden: we stonden met de huurauto minutenlang op een uitrit te wachten om een zeer drukke weg over te steken, komt een Griekse man aanlopen, steekt over en houdt en passant het verkeer tegen waardoor wij kunnen oversteken. Tweede voorbeeld: ik parkeer de auto in een straat, komt een dame een huis uit hollen om te vertellen dat als we de auto daar laten staan we een bon kunnen verwachten, en we de auto beter een straat verderop kunnen parkeren. 'Het kan dus wel', dacht ik beide keren. Verder hebben we een paar dagen aan het zwembad gehangen, maar
Meer lezen

De volgende stap

Afbeelding
Gisteren rechtstreeks, deels via Twitter en later in samenvatting op Politiek24 het CDA-congres gevolgd. Inderdaad, zoals Verhagen zei, een feest van de democratie. Iedereen heeft kunnen zeggen wat hij of zij wilde en op de manier waarop hij of zij wilde. Slechts één dissonant, een man die iets over bruin brulde, daarmee ten onrechte de vergelijking met WO II oproepend, maar ook dat valt onder de vrijheid van meningsuiting. Meest indrukwekkend vond ik de toespraak van Hannie van Leeuwen. Tegenstander om voor haar moverende redenen, maar aan iedereen de ruimte latend iets anders te vinden, vóór het congres geen hypotheek gelegd op de uitkomst (i.t.t. tot mensen als van Agt, Veerman etc.) en oproepend tot eenheid, niet in het standpunt ten aanzien van de akkoorden, maar wel in het gedachtengoed van de partij. Edoch, ik vind wel dat zij, en dat geldt voor vele anderen, deze mening had moeten ventileren op het moment dat het CDA in de verkiezingscampagne de PVV niet uitsloot. Natuurlijk b
Meer lezen

Much ado about nothing

Afbeelding
Afgelopen week was er veel commotie rond de maatregelen rond het PGB . Mevrouw Leijten van de SP maakte er een prachtig circus van. Niet gehinderd door enige kennis van de zijde van de interviewer (dat komt helaas steeds vaker voor, en je kunt volgens mij uitsluitend kritische vragen stellen als je je in het onderwerp verdiept) verspreidde zij zonder blikken of blozen de ene onwaarheid na de andere. Samenvatting van haar betoog: iedereen verliest het PGB, de thuiszorg wordt opgeheven en iedereen wordt weer gedwongen naar een verzorgings- of verpleeghusi te gaan. Zij kreeg tientallen mails per minuut van mensen die zich zorgen maken. Saillant detail: op de achtergrond was het emailscherm van mevrouw zichtbaar. In de tijd die het interview duurde, zo'n 4 minuten, kwamen er welgeteld vijf mails binnen. Overdrijven is een vak dat ze je bij de SP proberen te leren. Later zagen we hetzelfde Kamerlid met tranen in haar ogen zich verbazen over het feit dat de aanvraag van een spoeddebat (n
Meer lezen