Blauw

Blauw aanlopen. Dat deed Geert Wilders van woede naar aanleiding van de kersttoespraak van koningin Beatrix. Geert voelde zich blijkbaar aangesproken door de volgende zinsnede: "Vandaag zien we een neiging tegenstellingen juist te verscherpen. Grofheid in woord en daad tast de verdraagzaamheid aan. Discussies ontaarden in verharde verhoudingen. In zo’n sfeer worden mensen al snel als groep over één kam geschoren en worden vooroordelen als waarheid aangenomen. Daarmee erodeert de gemeenschapszin." Of misschien is het deze: "Spanningen en conflicten zullen zich altijd voordoen en kunnen dan ook niet worden ontkend. Maar in plaats van ze aan te wakkeren, moeten we zoeken naar wegen om ze te beheersen en op te lossen." Ik voel me in ieder geval erg thuis bij deze: "De ruimte die nodig is om nieuw vertrouwen op te bouwen begint met het aanvaarden van verscheidenheid. Die is nu eenmaal een gegeven. Van mensen kan niet worden verwacht dat zij allen hetzelfde denken, doen en geloven. Godsdiensten en politieke ideologieën krijgen met recht erkenning en vrijheid. Vereist is wèl dat allen zich houden aan de grenzen van de wet, hoe ze zelf ook in het leven staan. De beginselen die aan onze rechtsstaat ten grondslag liggen gelden overal en voor allen. Die universele waarden moeten dan ook algemeen worden gedragen en verwerkelijkt. Dat dit een langdurig en veeleisend proces is, ervaren we dagelijks." Geert Wilders laat zich in ieder geval erg kennen, en beledigt het koningshuis en passant door te zeggen dat de toespraak vol 'multi-culti-onzin' zit. Vervolgens wil Wilders de grondwet veranderen om de koningin alleen een ceremoniële rol te geven. Tuurlijk, Geert, mensen die iets zinnigs tegen je in te brengen hebben maak je gewoon monddood. Slapjanus! Ja, er zijn problemen, en deze moeten we aanpakken, maar de wijze waarop Geert Wilders optreedt brengt de oplossing niet dichterbij, maar maakt de problemen eerder groter.

Blauw meer op straat. Waar één losse opmerking in een aparte raadsbijeenkomst over de speerpunten allemaal niet toe leidt. Op de opmerking van burgemeester Schoof dat de wijkagent van nu niet meer de Bromsnor van vroeger is, antwoordde ik dat de burger misschien wel behoefte heeft aan de oude Bromsnor. De opmerking is een week later opgenomen in het Witte Weekblad en ruim een week later lees ik een groot artikel in Alphen CC met als titel 'Weg met agent Bromsnor" met de profielen van de acht wijkagenten van Alphen. Gedreven agenten met hart voor de zaak, zonder twijfel. Bepaald geen 'verwende jongetjes en meisjes'. Maar ik vind het wel zorgwekkend als een meerderheid de vraag 'Waar besteedt u de meeste tijd aan?' beantwoordt met termen als overleg en verslaglegging. Nogmaals, ik ben er echt van overtuigd dat elke wijkagent zijn best doet en goede resultaten behaalt. Dat blijkt ook uit het stijgende veiligheidsgevoel. Ik schaar me ook volledig achter hun oproepen voor meer verdraagzaamheid en meer eigen verantwoordelijkheid. Echter, dat neemt niet weg dat de meeste mensen die ik spreek willen dat de agent meer zichtbaar is op straat. Zij willen niet alleen een afspraak kunnen maken op het bureau, maar de agent op straat kunnen aanspreken. Zij voelen zich (nog) veiliger als het blauw meer zichtbaar is. Dat is overigens ook aangetoond, en is jaren geleden de reden voor bijvoorbeeld de Londense politie geweest het beleid drastisch bij te stellen (zie dit artikel).
Als de kabinetsplannen doorgang vinden, krijgen wij er naar schatting drie wijkagenten bij. Ik wil een lans breken voor meer zichtbaarheid op straat. Ja, ik wil weer de agent terug die elke dag door de wijk fietst. Ja, dat is wel mogelijk, en ja, dat is wel van deze tijd. Ik wil ook een lans breken voor meer variabele werktijden. Van 9-17 uur tref je de minste mensen in Alphen aan den Rijn, ze zijn aan het werk of zitten op school. Een paar keer 's avonds door de wijk, de mogelijkheid om 's avonds de wijkagent te spreken, daar hebben de mensen die ik spreek behoefte aan. Korpschef Stikvoort (Alphen CC) zegt dat de maatschappij moet zorgen dat de politie niet meer vanzelfsprekend nodig is: opvoeders en overheid moeten hun rol oppakken. Zeker, maar dat maakt de zichtbaarheid van de politie niet overbodig.

Blauw van ergernis. De oudejaarsnacht is meegevallen, lees ik in de krant. Meegevallen? Zijn we zo diep gezonken dat we de nodige brandjes, vele kapotte ruiten van bushokjes (a € 400,- per stuk) en andere vernielingen mee vinden vallen? Zo langzamerhand wordt het tijd voor een meldingsplicht voor bekende plegers of een uitgaansverbod tussen 22.00 en 6.00 uur, dat is zo langzamerhand de enige manier om dat laffe tuig dat vernielingen pleegt een halt toe te roepen. De mening van Stikvoort dat het maar afgelopen moet zijn met de 'het moet maar kunnen' mentaliteit is wat mij betreft ook hier van toepassing.


Blauw gelachen (en een traan weggepinkt): op 22 december hebben wij de voorstelling Scrooge en Marley bijgewoond, een voorstelling van Nancy Ubert en Jan Laman. Complimenten aan schrijfster en regisseur: amateurtoneel op zijn best. Een lach en een traan, goede optredens van zowel volwassenen als kinderen (zelfs de burgemeester trad op in een Polygoonjournaal, die zijn tekst en gebaren rechtstreeks uit enkele recente raadsvergaderingen en toespraken gehaald leek te hebben), grappige verwijzingen naar de actuele politiek. Dichtbij het oorspronkelijke verhaal gebleven, ondanks het feit dat dit stuk bijna honderd jaar later speelde dan het oorspronkelijke verhaal, waarvan ik overigens elk jaar de musicalversie met Albert Finney op DVD bekijk.

Ons spreekuur bij Brasserie 1918 is weer goed bezocht: vragen over het speelruimteplan, speeltuinvereniging Kindervreugd, ecologische oevers aan de Zegerplas, riolering in het buitengebied en meer bekendheid aan WMO-voorzieningen geven waren enkele van de onderwerpen die aan bod zijn geweest.

Blauw van de kou: is het u ook opgevallen? Nu ligt er een mooie ijsbaan op het Rijnplein, hebben we voor het eerst sinds jaren weer natuurijs gehad. Er is natuurlijk geen oorzakelijk verband, of toch.........

Ik wens u een gezond, succesvol, gelukkig en veilig 2008. Tot volgende week.