Respect

Het is een beetje uitgekauwd woord, maar deze week was er sprake van een hernieuwde belangstelling voor het woord. Een Rotterdamse advocaat heeft toestemming van de rechtbank gekregen om niet op te hoeven staan bij binnenkomst van de rechter in de rechtbank. Zijn geloof verbiedt hem dat; alle mensen zijn voor zijn geloof gelijk. Dezelfde versie van zijn geloof verbiedt hem overigens vrouwen een hand te geven (niet omdat vrouwen niet gelijk zijn aan mannen, maar omdat dat mogelijk aanleiding is voor het opwekken van lustgevoelens(?)) en heeft volgens mij duidelijke opvattingen over bijvoorbeeld homoseksualiteit.
Advocaten krijgen de meesterstitel niet bij een pak Brinta; ze hebben ook gestudeerd. Toch vraag ik mij af of deze advocaat wel goed heeft opgelet tijdens de colleges. Het opstaan bij binnenkomst van een rechter gebeurt niet omdat wij een rechter hoger achten dan de overige aanwezige stervelingen. Nee, het gebeurt uit respect voor datgene wat de rechter vertegenwoordigt, namelijk onze Nederlandse rechtstaat. We spreken hier Nederlands recht, niet recht volgens de sharia (hoewel ook daar veel (negatieve) misverstanden over bestaan, zie deze link). De rechter zit er ook niet als persoon, maar als vertegenwoordiger; daarom zijn alle rechters gelijk gekleed in een toga. Gelukkig heeft de Nederlandse Orde van Advocaten wel opgelet tijdens de colleges en heeft de orde het gedrag van deze advocaat gehekeld.
Ik begrijp de advocaat ook niet zo goed. Hij weet heel goed dat zijn gedrag weer een golf van verontwaardiging veroorzaakt, en dat het bijdraagt aan een negatief beeld van moslims onder de Nederlandse bevolking. Of is dat zijn bedoeling? Zodat hij kan wijzen op de onverdraagzaamheid van Nederland? Dat dat moslims brengt tot extremistisch gedrag?
Het lijkt niet zo belangrijk: 'Waar is alle drukte nu voor nodig? ', hoor ik regelmatig om mij heen. Welnu, deze drukte is hard nodig. Iemand die geen respect toont voor de Nederlandse rechtstaat, hoort niet in Nederland thuis. Dat is geen rechtse spierballentaal. Als we dit toestaan, zullen we moeten accepteren dat anderen dat respect ook niet tonen. Als steeds meer mensen geen respect meer hebben voor de Nederlandse rechtstaat, is dat het begin van een andersoortige rechtstaat, of van anarchie.
Overdreven, zegt u? Misschien. Maar ik spreek vanuit de persoonlijke overtuiging dat het gebrek van respect voor politiemensen, ambulancepersoneel, leraren en mensen in de verzorging voor een belangrijk deel het resultaat is van een te hoge tolerantie. Als je leraren bij de voornaam mag noemen, of rijden op de stoep niet meer wordt bestraft, brokkelt het gezag af. Als we dat ook toestaan in de rechterlijke macht, is dat het begin van het einde. Dus zullen we het gedrag van de advocaat duidelijk moeten veroordelen, en dient de toestemming van de rechtbank te worden ingetrokken.

Tot volgende week.