Heden in dit theater

Laat ik eens beginnen bij iets anders dan politieke zaken. Gisteren heb ik een voorstelling bezocht die op 5 april in Theater Castellum te zien zal zijn. Het gaat om Hotel Paradiso van Familie Flöz. Familie Flöz is een internationaal gezelschap, dat door heel Europa trekt. Hotel Paradiso speelt zich af in een wat gedateerd familiehotel in de Alpen. Moeder probeert de sfeer te bewaren die haar man, de stichter van het hotel, ooit gecreëerd heeft. Dit ondanks haar beide kinderen, een zoon en een dochter, die ieder een eigen kijk op het runnen van een hotel hebben. Het stuk zit vol humor, onbeantwoorde liefdes, misverstanden en een vleugje melancholie. De acteurs hebben voor elk karakter dat zij spelen een masker op. In de voorstelling wordt niet gesproken, maar wordt het spel ondersteund met muziek en andere geluiden. Ik heb nog nooit zo'n voorstelling gezien. Hij is geschikt voor 8 jaar en ouder. U krijgt er spijt van als u hem niet gaat zien.

De VVD wil strikte regels voor het Groene Hart. Gebieden als rond de Nieuwkoopse Plassen en rond Schoonhoven moeten gevrijwaard worden van zaken als woningbouw, voor de rest van het Groene Hart moet het huidige beperkte beleid blijven gelden. Dat lijkt mij prima, mits de mogelijkheid intact blijft om woningbouw te realiseren voor de eigen inwoners, en dat is een opgave op zich.

Regelmatig duikt de roep op om raadsleden meer te betalen. Ik ben, en blijf, daar een tegenstander van. Ik wil één van de redenen daarvoor nader toelichten. Bij sommige politici in de Tweede Kamer zie je voor de verkiezingen een krampachtig optreden ontstaan . Immers, hun baan, en daarmee hun inkomen staat bij elke verkiezing op de tocht. Dat maakt dat voorafgaande aan verkiezingen 'leuke dingen' worden gedaan door coalitiepartijen en 'mooie' dingen worden beloofd door oppositiepartijen. Dat zie je zelfs gebeuren voor andere verkiezingen: ook als de gemeenteraadsverkiezingen voor de deur staan zorgen de coalitiepartijen in de Tweede Kamer voor iets leuks om de kiezer mild te stemmen. Gemeenteraadsleden zijn gelukkig qua inkomen niet afhankelijk van hun raadszetel (uitzonderingen daargelaten). Dat moet wat mij betreft zo blijven om te voorkomen dat het een vorm van broodwinning wordt waarbij het primaire doel niet het besturen van de stad, maar het behoud van de raadszetel is.

De SP in de Tweede Kamer weet ook wat acteren is. Niet gehinderd door enige bestuurlijke verantwoordelijkheid toeterde Agnes Kant in de Tweede Kamer dat het schandalig was dat ouderen de dupe zouden worden van de economische crisis. Zij hebben immers de welvaart opgebouwd. Dat laatste ontken ik niet, maar zij hebben er net zo veel van mee geprofiteerd als jongeren. Alle Nederlanders gaan iets merken van de economische crisis, jong en oud. Ik heb de SP overigens geen alternatief plan horen ontvouwen. Uitgeven is het enige dat de SP kan bedenken in deze tijd. Ja, dat scoort gemakkelijk, en tegen de tijd dat iemand anders de rotzooi moet opruimen is men vergeten door wie de rotzooi is veroorzaakt.

Tot volgende week.