9/11
De afgelopen week zijn er vele documentaires en films uitgezonden over de aanslagen op het Pentagon in Washington en het World Trade Center in New York op 11 september 2001. Huiveringwekkende gebeurtenissen. Ik denk dat bijna iedereen nog weet waar hij was toen het nieuws bekend werd, en de schokkende beelden tot ons kwamen. Ik weet het nog goed. Ik was spreekuur aan het doen in het Rijnoord. Mijn vrouw belde mij op met het nieuws. Over het algemeen ben ik optimistisch van aard, maar op dat moment wilde ik maar één ding: naar huis. Het gevoel van veiligheid, waar je je nooit echt bewust van was, was er niet meer. Dat dit mogelijk was! Zou het hier bij blijven? Of zouden er ook aanslagen volgen in Nederland? Gelukkig is onze stad geen interessant doelwit voor terroristen. Of in andere landen van Europa? Later hebben Spanje en Engeland ook hun deel gehad. De uitzendingen van de afgelopen week hebben deze gedachten weer eens bij mij opgerakeld, en opnieuw heb ik beseft hoe belangrijk vrijheid is: vrijheid van meningsuiting, godsdienst, onderwijs.
Wat tijdens de uitzendingen ook opviel was het enorme vaderlandsgevoel dat Amerikanen hebben, van welke origine ook. Vrijdag heb ik een oude, korte documentaire bekeken over Ellis Island, het eiland voor de kust van New York waar alle immigranten Amerika binnenkwamen, en werden gescreend. Je moest gezond zijn, geen crimineel verleden hebben en voldoende geld hebben om enige tijd in Amerika te overleven. Is dat misschien de reden dat bijvoorbeeld New York minder moeite heeft met de grote verscheidenheid aan herkomst van haar inwoners, dan wij in Nederland hebben? Daar moest ik wel aan denken nadat ik donderdag de discussie bij Pauw en Witteman zag met onder andere Vermeend. Waarom stellen wij, net als bijvoorbeeld Denemarken, geen strengere regels aan immigranten? Is dat misschien het recept voor een betere acceptatie? Ik weet het niet. Immers, het negatieve beeld dat een deel van de autochtone Nederlanders heeft van immigranten, of nieuwe Nederlanders, of welke politiek correcte of incorrecte term je kunt bedenken, lijkt niet zo zeer veroorzaakt door het verschijnsel immigranten op zich, maar wordt meer veroorzaakt door de kleine groep die overlast veroorzaakt en crimineel gedrag vertoont, en dat is vaak de tweede of derde generatie. Dat is de groep die je moet aanpakken. Wat kost een allochtoon, was deze week de vraag. Ik vrees dat het antwoord voor de PVV altijd zal zijn: 'teveel'.
Maar iemand vroeg mij laatst om ook wat humor in mijn blog te stoppen, dus vooruit maar. Donderdagavond was ik in het theater bij Schudden met het programma Ruis. Ze waren er vorig jaar ook, maar toen waren we niet in staat om te gaan. Opnieuw hebben deze twee mannen een juweeltje van een voorstelling neergezet met slapstickachtige scenes, maar ook scenes met een melancholische achtergrond die je aan het denken zetten. Ze hebben een promofilmpje, en ik heb nog een stukje gevonden. Veel plezier.
Tot volgende week.
Wat tijdens de uitzendingen ook opviel was het enorme vaderlandsgevoel dat Amerikanen hebben, van welke origine ook. Vrijdag heb ik een oude, korte documentaire bekeken over Ellis Island, het eiland voor de kust van New York waar alle immigranten Amerika binnenkwamen, en werden gescreend. Je moest gezond zijn, geen crimineel verleden hebben en voldoende geld hebben om enige tijd in Amerika te overleven. Is dat misschien de reden dat bijvoorbeeld New York minder moeite heeft met de grote verscheidenheid aan herkomst van haar inwoners, dan wij in Nederland hebben? Daar moest ik wel aan denken nadat ik donderdag de discussie bij Pauw en Witteman zag met onder andere Vermeend. Waarom stellen wij, net als bijvoorbeeld Denemarken, geen strengere regels aan immigranten? Is dat misschien het recept voor een betere acceptatie? Ik weet het niet. Immers, het negatieve beeld dat een deel van de autochtone Nederlanders heeft van immigranten, of nieuwe Nederlanders, of welke politiek correcte of incorrecte term je kunt bedenken, lijkt niet zo zeer veroorzaakt door het verschijnsel immigranten op zich, maar wordt meer veroorzaakt door de kleine groep die overlast veroorzaakt en crimineel gedrag vertoont, en dat is vaak de tweede of derde generatie. Dat is de groep die je moet aanpakken. Wat kost een allochtoon, was deze week de vraag. Ik vrees dat het antwoord voor de PVV altijd zal zijn: 'teveel'.
Maar iemand vroeg mij laatst om ook wat humor in mijn blog te stoppen, dus vooruit maar. Donderdagavond was ik in het theater bij Schudden met het programma Ruis. Ze waren er vorig jaar ook, maar toen waren we niet in staat om te gaan. Opnieuw hebben deze twee mannen een juweeltje van een voorstelling neergezet met slapstickachtige scenes, maar ook scenes met een melancholische achtergrond die je aan het denken zetten. Ze hebben een promofilmpje, en ik heb nog een stukje gevonden. Veel plezier.
Tot volgende week.
Reacties