Crises

Nee, niet verkeerd gespeld. Volgens sommigen hebben we te maken met meer dan één crisis.
Om te beginnen de kredietcrisis, die Alphen aan den Rijn mogelijk drie miljoen euro kost. Veel commentaren in de lokale en regionale media wijzen de beschuldigende vinger naar onze wethouder financiën Paul Schings. Er zijn er zelfs die menen dat de wethouder moet aftreden (zie Alphen CC van gisteren). Daar is wat mij betreft geen sprake van. Er is een groot verschil tussen dubieuze of riskante beleggingen, of geld tijdelijk wegzetten bij een tot op dat moment betrouwbare bank, volledig conform de regels. De media krijgen geen genoeg van de crisis, een beeld creërend alsof niets en niemand meer te vertrouwen is. Een commentaar van een topman van de Rabobank wordt opgevoerd als bewijs dat men voor de zomer reeds had kunnen weten dat de Ijslandse banken niet te vertrouwen zijn. Pardon? Koopt u ook geen Volkswagen meer omdat de topman van Ford zegt dat het een kwestie van tijd is voordat blijkt dat Volkswagen slechte auto's maakt? Nee toch? En Bos (die het overigens verder prima doet) en andere Haagse politici die suggereren dat gemeenten niet goed met het geld omgaan, moeten eerst naar zichzelf kijken. Zij hebben de regels opgesteld waar gemeenten aan moeten voldoen, en er is geen gemeente geweest die deze regels heeft overtreden.
De tweede crisis, samenhangend met de eerste, is de dreigende economische crisis. Een forse dip, mogelijk zelfs krimp van de economie in Nederland ligt in het verschiet. Opnieuw berichten alsof de wereld zal vergaan. Volgens mij hebben we reeds vele recessies achter de rug, draait de wereld nog steeds om haar as en gaat het ons beter dan ooit tevoren. Ook hier geldt een oud Nederlands spreekwoord: na regen komt zonneschijn, al moet je daar soms erg lang op wachten.
De derde crisis, althans zo wordt hij door velen genoemd, is de klimaatcrisis. Het klimaat verandert, zeker, maar ik heb grote twijfels aan de grote rol die de mensheid hierbij wordt toegedicht. Wij lijden aan een zekere grootheidswaanzin door te denken dat wij de veroorzakers zijn van de klimaatverandering. Wij zijn hooguit een versneller, maar wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de aarde sinds haar bestaan warme en koude perioden meemaakt en dat de CO2-concentratie in de atmosfeer sterke fluctuaties vertoont. Dat gaat echter over tijdspannes die wij nauwelijks kunnen bevatten, duizenden, tienduizenden jaren, waardoor we sterk geneigd zijn uitsluitend naar de afgelopen tientallen jaren te kijken. Wist u trouwens dat de lucht op dit moment in Nederland schoner is dan in de Middeleeuwen, en dat dat voor een deel verklaart waarom Nederland een snellere temperatuurstijging kent dan de rest van de wereld? Betekent dat dat we niets moeten doen? Nee, natuurlijk niet, maar laten we dingen doen die zinvol zijn, die meer doelen dienen.
Aanstaande donderdag bespreken we de notitie energie en klimaat in commissieverband. In deze nota worden enkele maatregelen genoemd die we als gemeente kunnen nemen. Daar zitten zinnige maatregelen bij, zoals het voorkomen van wateroverlast, energiezuinige straatverlichting en een energiezuinig wagenpark. Maar er zitten ook maatregelen tussen waar ik op zijn zachtst gezegd minder enthousiast over ben. Mijn mening over windmolens is inmiddels wel bekend. Het invoeren van gedifferentieerde parkeertarieven valt onder het hoofdstuk 'betutteling'. Waar over biomassa wordt gesproken, hoop ik dat men uitsluitend over afval (mest, GFT) spreekt. Het verbouwen van gewassen voor biobrandstof lijkt, zo heeft de FAO deze week laten weten, bij te dragen aan de toename van het aantal mensen in de wereld dat honger en armoede lijdt. Wat ik mis, is een verbetering van de verkeerdoorstroming: meer groene golven, voltooiing van de rondweg en verbreding van de N207. Kortom, er is genoeg te bespreken.
We spreken donderdag ook over de regionale samenwerking. Daar staan drie vragen wat mij betreft centraal: welke zaken vinden wij goed om uit te besteden aan een regionaal samenwerkingsverband, wie zijn onder welke voorwaarden onze beste partners, en hoe houden we als raad zicht op de besluitvorming? Dat laatste, de zogenaamde democratische legitimatie, is van groot belang. De inwoners kiezen de gemeenteraad; als de gemeenteraad vervolgens het algemeen bestuur kiest, en het algemeen bestuur kiest het dagelijks bestuur, en men is van mening dat we daarmee de zaak gedekt hebben, vindt mij op zijn weg. Dat is een ver-van-mijn-bedshow waar we reeds te veel van hebben (denk aan de GGD). De gemeenteraden dienen rechtstreeks invloed te hebben op de besluitvorming. Het toesturen van de vergaderstukken aan de gemeenteraden, het verspreiden van een nieuwsbrief en het actueel houden van een website zijn wat mij betreft onvoldoende. Natuurlijk is het zo dat als je een krachtige regio wilt zijn, je ook een besluitvaardige regio moet hebben, maar door besluiten uit het AB uitsluitend te laten bekrachtigen door de gemeenteraden zitten gemeenteraden teveel op de achterhand. Of we dat als gemeente moeten oplossen, of dat we dat in het samenwerkingsverband moeten oplossen, laat ik nu in het midden.
Ik las in de krant dat de Lage Zijde wel doorkijkjes naar de Oude Rijn wil. Welnu, daar vindt men de VVD aan haar zijde. Wij hebben reeds eerder gepleit voor het open maken van de beide zijkanten van de Rijnzijde van hetThorbeckeplein, zodat daar doorkijkjes mogelijk zijn en een wandelpromenade langs de Rijn gerealiseerd kan worden. Wat we niet zien zitten, is een passantenhaven en een grote open vlakte naar de Rijn.
Is het u ook opgevallen? Afgelopen week was het de week van de duurzame kleding. Er gaat geen dag voorbij of het is wel de dag, week, maand of jaar van iets. Waar het om nobele doelen gaat, prima hoor, maar zo langzamerhand schiet het zijn doel voorbij. Het is niet meer bij te houden. Straks krijgen we de dag van het ondergewaardeerde raadslid, de dag van de burger waar niet naar geluisterd wordt, de maand van de kleurenblindheid etc., of bestaan deze al??
Tot volgende week.

Reacties

Anoniem zei…
In crises, beste Ruud, heb je per definitie weinig aan regels, omdat deze altijd zijn gemaakt in en voor 'normale' tijden. Als je in crisistijden écht in de problemen wilt komen, moet je je aan regels vasthouden. Helaas worden die regels juist in crisistijden voor de meeste mensen een doel op zich. Een anker om je aan vast te houden en je zeker te voelen in deze angstige tijden. De minderheid zal de dynamiek van diezelfde onzekerheid juist gebruiken om verder te komen, in een proces dat we 'unfreezing' noemen. Die komen dus met winst uit een crisis te voorschijn, de anderen moeten eerst de puinhopen van de voorgaande tijd opruimen. Uiteindelijk komen beide groepen weer in een (semi-) stabiele situatie terecht. Alleen, de meerderheid op een lager (welstands/geluks?) niveau dan de minderheid. We zullen zien.....
N.B. Waarom zou de wethouder weg moeten? Alleen, dít moet niet meer kunnen.

Populaire posts van deze blog

Hippocrates

De volgende stap

Much ado about nothing