Energie

Ik heb het weekeinde eindelijk de tijd gehad om het boekje 'Jong Alphen' van CAS te lezen. Ik heb daar energie van gekregen. Dat boekje is aan de raad aangeboden. Het bevat interviews met jongeren over Alphen aan den Rijn; vijf jongeren hebben foto's gemaakt van Alphen aan den Rijn zoals zij dat zien. Het boekje schetst een positief beeld van onze stad. Jongeren zijn over het algemeen erg tevreden, vinden dat de de stad de afgelopen jaren steeds leuker is geworden, onder andere de Hoge Zijde en de Stationsomgeving. Het enige dat ze missen is een discotheek. Aan dat laatste wordt gewerkt. Ik bewaar dat boekje goed. Buiten de raad wordt namelijk vaak gemopperd en geklaagd. We vergeten wel eens dat het om een kleine minderheid gaat die vaak zaken van de negatieve zijde benadert., en dat de meerderheid het prima naar zijn zin heeft in onze stad. Door af  en toe weer eens naar dat boekje te grijpen, word ik daar weer eens herinnerd.

Waar ik ook energie van gekregen heb is de constructieve manier waarop er tot nu toe is omgegaan met de behandeling van de voorjaarsnota. Op sommige punten vinden we elkaar, op sommige niet, maar er wordt goed naar elkaar geluisterd en met, in plaats van over elkaar gesproken. De VVD heeft nog steeds grote moeite met de verhoging van de OZB. Dat treft namelijk uitsluitend huiseigenaren, en de verhoging bedraagt maar liefst 9%. Er zijn zelfs partijen die dat niet hoog genoeg vinden, en de verhoging zelfs naar 18% (!) willen tillen. Sommige partijen voeren aan dat de OZB naar het gemiddelde voor de regio getrokken mag worden. Ik wil niet in een gemiddelde stad wonen. Bovendien hebben we in de fusiediscussie nu juist het standpunt er doorheen gekregen dat onze lasten onder het landelijk gemiddelde moeten liggen. Gelukkig gaan de afvalstoffen- en rioolheffing naar beneden, waardoor de stijging van de totale woonlasten onder het inflatiepercentage blijft. Aangezien er geen meerderheid te vinden is voor een verder beperken van de OZB-stijging zullen we ons daarbij waarschijnlijk neer moeten leggen. Een verdere verhoging is voor ons echter onbespreekbaar. We breken met deze verhoging een verkiezingsbelofte, en ook het college wijkt af van het collegeprogramma. Het is niet anders, maar door de OZB verder te verhogen verdwijnt de buffer die we misschien nodig hebben om tekorten in de WMO of WWB te dekken, iets dat wél in het collegeprogramma staat. Waar ik ook moe van wordt, is de zinsnede dat 'de sterkste schouders de grootste lasten moeten dragen'. Dat doen de sterkste schouders al. We hebben een hoogste belastingschijf van 52% (!). Van elke verdiende euro gaat 52 cent naar het Rijk. dat lijkt mij last genoeg.

Tot volgende week.