Geneuzel

Geneuzel, daar draaide de afgelopen week om. Geneuzel op landelijk niveau. Door alles en iedereen is aandacht besteed aan de breuk tussen Yolanthe en Jan. Aan de ene kant is dat een geruststellende gedachte; blijkbaar hebben we geen belangrijkere zaken om ons druk over te maken. Aan de andere kant is het droevig te moeten constateren dat zelfs de premier op zijn persconferentie hier aandacht aan besteedt. Hij wil natuurlijk laten zien dat hij ook een man van het volk is, hij krijgt zelfs een SMS'je voor zijn verjaardag van het voormalig koppel. Heeft Jan Smit het mobiele nummer van Balkenende? Waarom? Zodat de premier een persconferentie kan geven als Jan Smit zijn stem weer kwijt is? Wat een droevige vertoning.

Geneuzel hoor je ook elke dag van zogenaamde analisten: beursanalisten, crisisanalisten, griepanalisten, voetbalanalisten. Veel tijd op de treurbuis wordt gevuld met geleuter van zogenaamde analisten. En wat blijkt? Een week later is het allemaal weer anders, en geven dezelfde analisten weer een analyse waarom hun vorige analyse niet klopte.

Geneuzel op lokaal niveau. Er is een klein relletje ontstaan over het posters plakken op de verkiezingsborden. Ook hier geldt dat er blijkbaar niets belangrijkers is. Laat ik volstaan met het volgende: voor mij geldt dat je je aan een afspraak houdt, ongeacht hoe officieel deze is vastgelegd. Een man een man, een woord een woord. Daar denkt de SP blijkbaar anders over.

Komende donderdag is er weer raadsvergadering. Daar gaat het niet over geneuzel. De jaarrekening staat op de rol. Geen zwaarwichtige problemen te bespeuren, we maken ons wat zorgen over de hoge kosten van de reïntegratietrajecten versus de resultaten en over het feit dat het ambtenarenapparaat toch weer gegroeid is met 14 fte, maar voor de rest zijn we wel tevreden.

Het accommodatiebeleid staat ter besluitvorming op de rol. Wilfred Simons in Alphen CC hintte op een noodzakelijk vertrek van de wethouder. Waarom? De wethouder heeft gedaan wat er gevraagd is, namelijk meerdere scenario's voorleggen. Het is de raad die de uiteindelijke keuze maakt. Een motie van wantrouwen richting raadsfracties bestaat volgens mij niet, en ik heb de oppositie hoog genoeg zitten om hen niet te verdenken van een aanstaande motie van wantrouwen jegens de wethouder die de net herstelde verhoudingen (onherstelbaar) zou beschadigen. Het college heeft weliswaar zijn voorkeur uitgesproken, maar de raad bepaalt uiteindelijk voor welke scenario's zij kiest, en dat is in de commissie wel duidelijk geworden. Kortom, ook dat loopt wel los.

Tenslotte: afgelopen vrijdagavond heb ik even zitten kijken naar de repetitie van het kerststuk van het PA Theater, waar onze jongste dochter Linda in speelt. Als je ziet hoeveel vrijwilligers daarbij betrokken zijn, ongelofelijk. Erg leuk om te zien.

Tot volgende week.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Hippocrates

Afbeelding
Vannacht teruggekeerd van een vakantie op het eiland Kos , de plek waar Hippocrates (met, zoals ik deze vakantie heb geleerd, de klemtoon op - cra -, en niet op -po, zoals ik tot nu toe dacht) onder een plataan les gaf, en waar het eerste gezondheidscentrum of kuuroord avant la lettre , het Askleipion (waarvan u hier de foto ziet), is gebouwd. Een mooi eiland met aardige bewoners, mooi hotel met zeer vriendelijke personeel. Twee voorbeelden: we stonden met de huurauto minutenlang op een uitrit te wachten om een zeer drukke weg over te steken, komt een Griekse man aanlopen, steekt over en houdt en passant het verkeer tegen waardoor wij kunnen oversteken. Tweede voorbeeld: ik parkeer de auto in een straat, komt een dame een huis uit hollen om te vertellen dat als we de auto daar laten staan we een bon kunnen verwachten, en we de auto beter een straat verderop kunnen parkeren. 'Het kan dus wel', dacht ik beide keren. Verder hebben we een paar dagen aan het zwembad gehangen, maar
Meer lezen

De volgende stap

Afbeelding
Gisteren rechtstreeks, deels via Twitter en later in samenvatting op Politiek24 het CDA-congres gevolgd. Inderdaad, zoals Verhagen zei, een feest van de democratie. Iedereen heeft kunnen zeggen wat hij of zij wilde en op de manier waarop hij of zij wilde. Slechts één dissonant, een man die iets over bruin brulde, daarmee ten onrechte de vergelijking met WO II oproepend, maar ook dat valt onder de vrijheid van meningsuiting. Meest indrukwekkend vond ik de toespraak van Hannie van Leeuwen. Tegenstander om voor haar moverende redenen, maar aan iedereen de ruimte latend iets anders te vinden, vóór het congres geen hypotheek gelegd op de uitkomst (i.t.t. tot mensen als van Agt, Veerman etc.) en oproepend tot eenheid, niet in het standpunt ten aanzien van de akkoorden, maar wel in het gedachtengoed van de partij. Edoch, ik vind wel dat zij, en dat geldt voor vele anderen, deze mening had moeten ventileren op het moment dat het CDA in de verkiezingscampagne de PVV niet uitsloot. Natuurlijk b
Meer lezen

Much ado about nothing

Afbeelding
Afgelopen week was er veel commotie rond de maatregelen rond het PGB . Mevrouw Leijten van de SP maakte er een prachtig circus van. Niet gehinderd door enige kennis van de zijde van de interviewer (dat komt helaas steeds vaker voor, en je kunt volgens mij uitsluitend kritische vragen stellen als je je in het onderwerp verdiept) verspreidde zij zonder blikken of blozen de ene onwaarheid na de andere. Samenvatting van haar betoog: iedereen verliest het PGB, de thuiszorg wordt opgeheven en iedereen wordt weer gedwongen naar een verzorgings- of verpleeghusi te gaan. Zij kreeg tientallen mails per minuut van mensen die zich zorgen maken. Saillant detail: op de achtergrond was het emailscherm van mevrouw zichtbaar. In de tijd die het interview duurde, zo'n 4 minuten, kwamen er welgeteld vijf mails binnen. Overdrijven is een vak dat ze je bij de SP proberen te leren. Later zagen we hetzelfde Kamerlid met tranen in haar ogen zich verbazen over het feit dat de aanvraag van een spoeddebat (n
Meer lezen