Slappe knieën maken slecht beleid

Slappe knieën maken slecht beleid. Dat blijkt bijvoorbeeld naar aanleiding van de discussie over de uitvoering van het speelruimteplan. Wij hebben als raad UNANIEM het speelruimteplan vastgesteld. Bijvoorbeeld: in Alphen komen in totaal 15 voetbalkooien; dat betekent dat één voetbalkooi is bestemd voor jongeren in een straal van vele honderden meters. Eén voetbalkooi 'bedient' een buurt/wijk met bijna 5000 inwoners. De uitvoering van dit plan is aan het college. Enkele bewoners hebben op dit plan gereageerd, met name op de plaatsing van voetbal- en pannakooien en de aanleg van stay-aroundplekken. Op grond van de reacties van de inwoners hebben enkele politieke partijen gemeend deze reacties in de raadscommissie te moeten bespreken. Tot zover nog niets aan de hand, de raad heeft een controlerende taak, beleidskaders moeten zo nodig worden bijgesteld.
Helaas wordt vervolgens de indruk gewekt dat luisteren altijd gelijk wordt gesteld aan gelijk krijgen, inspraak gelijk aan het verlenen of weigeren van toestemming. "Luister naar de inwoners en zorg er voor dat het hele plan in ons parkje niet doorgaat', heeft één van de insprekers op 11 september letterlijk gezegd.
Dat is de bewoners niet kwalijk te nemen. Natuurlijk is het vervelend om iets voor je deur te krijgen waarvan je vreest dat dat overlast geeft, en heb je geen boodschap aan beleidskaders, zoekgebieden en dergelijke. Overigens: slechts 5% van de jongeren geeft overlast. Het kan niet zo zijn dat wij het voor 95% van de jongeren onmogelijk maken om te spelen, te sporten en te hangen omdat 5% van de jongeren overlast veroorzaakt Hangen is op zich geen probleem, maar de overlast, de vernielingen, de vervuiling die door 5% wordt veroorzaakt wel, en dat moet streng worden aangepakt, of beter nog, worden voorkomen door een goede samenwerking tussen inwoners, de inrichting openbare ruimte, stadstoezicht, politie en welzijn.
Wat wel kwalijk is, is dat sommige politici slappe knieën krijgen. Wij dienen als raadsleden primair het grootst gemeenschappelijke belang, tenzij het individuele belang onevenredig wordt geschaad. Als inwoners bezwaar maken tegen een voetbalkooi, stel je jezelf enkele vragen: zijn deze inwoners representatief voor de gebruikers van de voetbalkooi? Betreft het een vertegenwoordiging van de doelgroep, betreft het een afspiegeling van het gebied waarvoor de voetbalkooi is bedoeld ? Wordt het belang van de omwonenden zo erg geschaad dat het grotere belang hiervoor moet wijken? Kan er rekening worden gehouden met de bezwaren van de direct omwonenden zonder dat getornd moet worden aan het speelruimteplan?

Ik zeg dus niet dat we ons niets moeten aantrekken van de kritiek van omwonenden, maar je moet wel duidelijk zijn waar bewoners nog invloed op kunnen uitoefenen. De werkgroepen die door de gemeente worden ingesteld moeten er voor zorgen dat er zo veel mogelijk tegemoet gekomen wordt aan de bezwaren, én de wensen van de inwoners, maar zonder dat de kaders van het speelruimteplan worden aangetast. Dat stelt wel een eis aan de werkgroepen, namelijk dat zij een goede afspiegeling moeten zijn van de doelgroep en de buurt of wijk waar de voorziening voor bedoeld is; niet alleen omwonenden dus. Zo'n werkgroep is in staat om bijvoorbeeld voor een voetbalkooi een goede plek te vinden of een alternatief te bedenken; daar zijn goede voorbeelden van, onder andere in Kerk en Zanen. Er is bijna geen oplossing denkbaar waar iedereen tevreden over is, maar je zoekt naar de optimale oplossing. Gisteren ben ik naar de open dag op Langenroode geweest. Erg goed georganiseerd. Het gaf een goed overzicht van wat de gemeente allemaal doet om Alphen een leefbare stad te laten zijn: reiniging, groenonderhoud, stadstoezicht etc etc gaven acte de presence met demonstraties, informatiestands et cetera. Een muur met de 25 grootste ergernissen leverde een aardig beeld op: bij overlast door hondenpoep waren de meeste stickers te vinden. Plakbriefjes uitten kritiek, maar ook veel lof over het beleid van de gemeente. Helaas was er op Langenroode zo veel te zien dat we geen tijd meer hadden de open dag van de brandweer te bezoeken. Hopelijk komt daar nog een andere gelegenheid voor.

Tot volgende week.